Ben Göksel Bey’in bandajı burnunda hastasıyım. Bende ameliyata karar vermek için neredeyse 2 yıl boyunca her gün internetten hastaların memnuniyetleri ölçüsünde doktor araştırması yaparak doktora karar vermeye çalıştım. Şuan ameliyat olmuş biri olarak söyleyebileceğim şey bu süreçte yaşadığım en zor şey doktora karar vermekti. Bu aşamada 4 farklı doktorla görüştüm, deviasyon sorunum da olduğu için görüştüklerim çoğunlukla KBB uzmanıydı. Karar verme aşamasında gerçekten çok zorlandım, ancak Göksel Bey’in muayenehanesindeki aile ortamından gelen insanların hepsinin güler yüzlü ve pozitif olmasından ve özellikle çocuk hastalarının fazla olmasından çok etkilendim. Ben de yapı gereği oldukça pozitif bir insanımdır, Göksel Bey’in insana güven veren bir yapısı var, kendisiyle 2. görüşmemde ameliyat kararımı verdim. Bu kararımda ameliyat hemşiresi Yeliz Hanım’ın da katkısı vardır:) 5 Temmuz günü sabah 7.30 ta Kozyatağı Central Hospital’daydım. Çok heyecanlıydım, kan verdik odaya çıkarken asansörde küçük bir baş dönmesi yaşadım, kan tutarda beni biraz:)) teyzemle kızkardeşim başladı sen daha kan bile veremiyosun kaldı ki ameliyat, senin ameliyat nerene filan, zaten ameliyat olmamı istemiyolar, ben ciddi endişelenmeye başladım, birazdan damar yolu açıcaklar nasıl olcak filan diye, neyse damar yolu açılırken hiç hissetmedim, ohh be dedim neyse kolay oldu, derken Anestezi uzmanı geldi konuştu benimle, benim gözüm kapıda, hala diorum vaktim var kaçsam mı:) kardeşime dedim hasta kaçtı derlerse kapıda güvenliğin olduğu yerde buluşuruz filan diorum, gülüşüyoruz ama bir yandan da ciddiyim:)) derken Yeliz Hanım geldi hiç korkma çok rahat olacaksın ben elini tutarım zaten sözüm var filan dedi neyse ben rahatladım biraz sonra Göksel Bey geldi naber iyi kaçmamışsın dedi gülerek sanki içimden geçenleri okuyodu resmen, dedim hocam hala zamanım var daha ameliyathanede değiliz filan diorum, gülüyoruz, zaten Göksel Bey inanılmaz güven veren hastasını rahatlatan mükemmel bir insan, bir aşağıya bakıyım seni birazdan alcam dedi gitti:) sonra beklemeye başladım benbiraz rahatlamıştım artık olsun bitsin havalarındaydım bir an önce kurtulmak istiyodum, neyse beni başka bir sedyeye aldılar kolumdan bir iğne yaptılar, ben zaten rahatlamıştım iyice gevşedim, bizimkilete asansörde bir el sallamışım ve ameliyathanede yine Göksel Bey’i gördüm, kaçmamışsın dedi, güldüm, heyecanlı mısın dedi yok valla birşey hissetmiyorum hocam dedim, sana ne renk alçı yapıyım filan dedi, renkleri saydı ben tam mavi diycem ama sen sanki mavi isteyeceksin diyince ohh ben bi rahatladım tamam dedim bu iş adam benim düşünceleri okuyor resmen burun güzel olacak:))Yeliz Hanım geldi elimi filan tuttu seni tatile göndericez nereye gitmek istersin dediler ben Maldivler demişim, bilinçaltı işte:)) birkaç gün sonra kontrole gittiğimde muayenehanede Göksel Bey kız napcan tek başına Maldivlerde deyince hatırladım, güldük ona bayağı hocamla:)) neyse ben zaten Maldivlere gitmişim:)) ayıldığımda Göksel Hoca yanımda başımı okşuyordu nasıl hissediyosun diye sordu, inanılmaz bir histi hafif sersemlemiştim ama iyiyim dedim sonra birden telaşlandım. Hocam noldu ben ameliyat olmadım mı dedim, yooo bitti oldun dedi, şok oldum nasıl yani dedim ee ben hiç ağrı filan hissetmiyorum burundan süper nefes alıyorum gürül gürül nasıl olur inanamadım meğer zaten öyle oluyormuş, hocam herzaman ki gibi başımda elimi hafifçe alçıya dokundurdu anaaa dedim olmuşum hakikaten bir mutlu oldum anlatamam bu muymuş yaaa dedim, sonra beni odaya aldılar ben iyice ayıldım tabii bizimkilerle nasıl konuşuyorum, çok mutluyum ne espriler şakalar yarılıyoruz:)) teyzemle kızkardeşim inanamadılar, ben acıktım yaaa bir çorba filan yok mu diyorum:)) ne mide bulantısı ne ağrı sızı hiçbirşey hissetmiyorum çok merak ediyorlardı hemen annemlerle arkadaşlarımla filan konuştum benim sesimi duyunca inanamadılar sesin çok iyi geliyor ameliyat oldun mu diyorlar, evet diyorum kimseyi inandıramıyorum:)
O gece hastanede kaldık, akşam hocam gene yanıma geldi nasılsın diye, baktı benim gözlerin altı siyah çizgi olmuş hımmdedi çok beyaz tenlisin elimden geleni yaptım ama biraz moraracaksın, ama koyu makyaj sana yakışacakmış onu anladık dedi, gülüştük, soğuk maskeyi gece boyu tak hiç çıkarma dedi 2. Ve 3. Günler gözlerin şişecek kapanabilir korkma dedi, napalım o kadar olacak dedim güzel olmak kolay değil:) ertesi sabahgene geldi Göksel Hoca, son derece merhametli hastasına karşı hep güleryüzlü ve güven verici bir tavrı var, onu görünce rahatlıyosun direk zaten, o gün taburcu olduk eve geldim 2. Ve 3. Günler hocamın dediği gibi gözlerim ve yanaklarım şişti ama kapanmadı gözlerim, 4. Günden sonra hızla iyileşmeye başladı, bu süreçte hiç ağrı sızı vs olmadı sadece morluk ve şişlikler bir de tamponlar rahatsızlık hissi veriyodu, o da grip olmuşsun da burun biraz tıkalı gibi o kadar yani, 4. Gün tamponlar çıktı. Ohh dedim rahatladım derken pamuk tıkamaya başladık deliklere, içi kurumasın diye saatte bir değişiyorum ıslak pamukları, tampon iyiydi diye düşiünmeye başlamıştım ki 7. Gün alçı ve pamukları çıkardı Göksel Bey burnumun içini temizledi ohh be dedim dünya varmış, nefes almaya başladım.Sonra bandaj yaptı,3 gün sonra çıkarıcam bandajları, ama bu haliyle bile sevdim. Burun ameliyatı olacak arkadaşlara Göksel Bey’i gönül rahatlıyla tavsiye ederim, ameliyatımın üzerinden sadece 1 hafta geçti ama ben neredeyse hiç ameliyat olmamış gibiyim burnum güzel görünüyo sadece göz altımda biraz morluklarım var o da nazar boncuğum:)) Göksel Bey bence mükemmel bir doktor ve harika bir insan, burun ameliyatı olmak isteyen herkes mutlaka karar vermeden bir de Göksel Bey’le görüşsün derim. Tabii ki koşa koşa gidin hemen ameliyat olun demiyorum sonuçta bende her şey yolunda gitti ama her insanın burun yapısı, cilt yapısı ameliyatta elde edilebilecek sonuçlar farklıdır, olabilecek komplikasyonlar vs herşey düşünülmesi geren şeyler tabii kesinlikle ciddi bir karar iyi düşünülmeli ve araştırılmalı. Ameliyat olacak arkadaşlara bol şans diliyorum inşallah herkes istediği sonucu elde edebilir. ben ameliyattan önce internetten çok sıkı takip ettiğim için ameliyattan sonra kendi deneyimimi de yazmam gerektiğini düşündüm:)
Özlem B.
